SAMOTNOŚĆ 3
Już wieczór,noc powoli się zbliża,
Ta ciemność moją wiarę w ludzi obniża,
To co dziś czuje,czułem już setki razy,
W mojej wyobraźni widzę te obrazy,
Zamykam oczy ale i tak widzę je pod powiekami,
Ludzie nas opuszczają i zostajemy sami,
Ile to już dni,już ich nie liczę,
Nawet najgorszemu wrogowi jej nie życzę,
W ciemnym pokoju dźwięk muzyki zabija ciszę,
Ja leże w łóżku i o samotności znowu pisze.
( P.82 )
GASNĄCE ŚWIATŁO
Ten płomień już ledwo we mnie się tli,
Zamiast być dobrym jestem tym złym,
Nadchodzi czas gdy zupełnie wygaśnie,
Świeci słabym światłem,powinien jaśniej,
Myśli z rozumem biją się,
Ja w tym wszystkim po uszy tkwię,
Czuje emocje więc jeszcze jestem człowiekiem,
Wszystkie marzenia odfrunęły wraz z wiekiem,
Przez ciemność do światła dotarłem,
Jak Prometeusz je wykradłem,
A teraz je tracę,ciemność nadciąga,
Swoje czarne dłonie po mnie wyciąga.
( P.82 )
NIESPOKOJNA DUSZA
Jad,trucizna,na sercu blizna,
Demony w duszy-zgnilizna,
Zwykłe ścierwo,tak ich nazywam,
Dobrem z nimi wygrywam,
Plączą się jak jadowite węże,
Walczę z nimi codziennie,
Czasem jest beznadziejnie,
Najgorsze są te we mnie,
Zjawy,demony,duchy,
Zadają nie pokój mojej duszy.
( P.82 )
